op "De weg naar het geluk" van Jo Vally.
Waarom dring ik nog verder aan
terwijl je zei,
m'n lief, 't is gedaan
ik breek alleen m'n eigen hart
Ik blijf doof en ik ben blind
terwijl ik weet dat je een ander bemint
ik breek alleen m'n eigen hart
Ik zou moeten weten
ook al doet het vreselijk pijn, lief
dat ik moet vergeten
en dat ik jou moet laten gaan
't Is zo dwaas en nutteloos
wanneer het vuur is uitgedoofd
ik breek alleen m'n eigen hart